Mijn voorlaaste verslag
Het is 4 uur voordat het EK voor Nederland echt begint en ik ben nu in Phnom Phen, de hoofdstad van Cambodja! Vanavond gaan we een bezoekje brengen aan het oranje huis, zo noem ik het in ieder geval, een klein cafeetje waar normaal gezien maar 30 mensen kunnen zitten, staat vanavond hopelijk barstend vol dat de mensen op de hoofdstraat van Phnom Phen staan te dansen.
Een beetje jammer van dit alles is, dat ik een oorontsteking heb opgelopen! Een ontsteking doet pijn maar een oorontsteking slaat echt alles, ik sta stijf van de pijnstillers en de antibiotica, drukke straten kan ik even niet aan, dan moet je vooral hier zijn! in Zuidoost-Azië! Waar het altijd spitsuur is. Gelukkig is de lach nog niet van mijn gezicht, al is hij misschien iets minder groot dan normaal maar hij is er nog steeds, want de laatste dagen zijn voor mij aan gebroken. over 7 dagen stap ik op het vliegtuig terug naar Nederland, terug naar de werkelijkheid. Mijn studententijd in Utrecht. Gelukkig mag ik van de zomer eerst nog even werken bij Ter Kade, waar ik stiekem toch wel weer naar uit kijk.
Ik denk dat het wel weer tijd word om te vertellen waar ik ben geweest en wat ik heb mee heb gemaakt. Tuben zie ik staan, dat zal ik toch wel niet meer zo snel vergeten. Vientiane de hoofdstad van Loas! 1 nacht was genoeg, daar is echt niks te beleven, lijkt beetje op Zeeuw-vlaanderen maar dan wonen er zeg maar 40 keer zoveel mensen. Wat een heerlijke vergelijking vind ik dit. Pakse, de volgende stop waar we een dag trip hebben gedaan naar het bolveau Plateau (Drinkwater, Koffie, Thee worden gemaakt voor loas) Dat was mij toch weer in bijzonder tripje, waar kinderen van 6 al beginnen met roken geen normale sigaretten, maar gewoon een bong die nog groter is dan zij zelf
, daar stond ik zelf wel redelijk van in shock. Cultuur blijft je toch overal verrassen maakt niet uit waar je bent! ik zou zoveel aan iedereen willen vertellen maar ik wil het kort houden.
Don det, onze laatste stop voor Cambodja. Relaxen noem ik dat, don det noemen ze ook wel de 4000 islands, 4000 eilanden in een rivier! als het er niet meer zijn. relaxen, voor 3 dagen. het ergste van dit alles dat ik nu gewoon zeg relaxen, volgens mij ben ik al zo'n 180 dagen aan het relaxen. Maar als ik eerlijk moet zijn heb ik daar echt niks gedaan, 3 dagen beetje slapen, eten en relaxen.
Cambodja komt in mijn laatste blog, of misschien komt er nog eentje tussen! We zullen het allemaal wel zien, Vanavond 3-1 voor Nederland dat is duidelijk
Liefs Jodokus
Thailand En Loas
Thailand en Loas
Over 21 dagen is het dan zover, mijn terug vlucht naar huis! Namelijk zondag 17 juni kom ik aan op schiphol. De tijd gaat snel, maar dit reizen bevalt me zoveel beter dan Australie. Australie heeft geen cultuur, nou het enige wat je hier tegen komt is cultuur.
Mijn verhaal moet ik volgens mij vervolgen vanaf Chaing Mai! Onze jungle trekking van 2 dagen. Heeft ooit iemand van jullie mee gemaakt dat je guide je gewoon verlaat met een auto omdat hij geen zin meer had om te lopen. En dan roept hij van ik wacht op jullie, En na een half uur zit hij dan op het volgende kruispunt. En dat ging ongeveer 2 keer zo, De vrouwen hadden het al ongeveer opgegeven na het eerste half uur en hebben gelijk een soort van tuktuk naar boven genomen. Het blijft toch allemaal wel raar gaan hier, niet dat ik dat vervelend vind. Het heeft namelijk wel iets aan het eind van deze dag zijn we in een dorpje gaan slapen op een top van de berg. Met een te mooi uitzicht, de volgende dag stonden er weer flink wat leuke dingen op de planning.
Het begon met mijn eerste ervaring op een olifant, dat zal ik niet meer zo snel vergeten hoe zo’n enorm beest zich eigenlijk kan verplaatsen. Normaal gezien hoor je en lees je dat die dieren hier zo mishandeld worden, nou waar wij op een olifant hebben gezeten was het toch wel heel anders, die olifanten mochten namelijk maar 3 uur per dag werken en werden niet geslagen of iets anders wat je bij mishandeling mag opnoemen. Na dit alles kwam ons avontuur met whit water rafting en bamboo raften. Jammer genoeg stelde dit niet zoveel voor als je het vergelijkt met wat ik heb gedaan in NZ, halverwege begon het weer nou ook niet meer echt mee te werken jammer genoeg!
Op Naar Loas, kleine planning gemaakt en gaan met die banaan. Het is vooral leuk om de grens over te gaan omdat je weet dat de grens 1 rivier is. Dan voelt het ook echt of je naar een ander land gaat. Dat is toch het zelfde als je de boot pakt naar de UK, dat voelt toch veel beter dan dat er een bord staat Duitsland. Eenmaal aangekomen in loas zijn we blijven slapen in een klein guesthouse, en de bazin was echt geweldig. Die mensen zijn hier zo vrolijk daar sta ik nog steeds versteld van. 2 dagen op een boot naar luang prabang stond op de planning (slow boat), Zo mogen ze het inderdaad wel noemen. Ik heb mijn ogen daar wel uitgekeken hoor, echt heel mooi! Je zit natuurlijk heel de tijd in het dal. En dan zie je het gebergte rond je en dan denk je: “ gelukkig ben ik nog niet thuis”
Eenmal aangekomen in Luang Prabang, werd het allemaal wat minder, dat mag ik eigenlijk helemaal niet zeggen aan het eind werd het pas minder, we kwamen daar aan in de avond, opzoek naar een guesthouse, hadden we der eenmal een gevonden zijn we gelijk even eten gaan halen, kwamen we in een restaurant! Nou die man was gewoon het woord vrolijk zelf, geweldig. Verder hebben we nog wat markten bezocht daar tempels bekeken. En genoten van het gevoel dat we in loas waren. Jammer genoeg is er de laatste dag zo’n 1,500 bath uit onze portomonee gestolen, wat ongeveer 40 euro is. En niemand wist ergens van, ze hadden namelijk ook maar 1 sleutel voor de kamer en die hadden wij. Nouja als je dat zegt dan weet ik al waar het probleem is hoor. Gelukkig laat je zulke dingen maar gewoon over je heen gaan want die mensen verdienen geen aandacht meer van mij.
De dag daarna zijn we dan ook gelijk uitgecheckt en hebben we onze tassen opgeslagen in het restaurant van die man. Was allemaal geen probleem zei hij. Hebben we daar even een ontbijtje gepakt en hebben we nog wat tempels gespot. En om 3 uur zouden we vertrekken naar Vang Vieng, het enige wat je daar moet doen is tuben en feesten! Dat mocht ook wel keer naar 13 dagen geen feest vind je niet. Daar kwamen we aan rond een uurtje of 11 en hebben toen met zijn 7e naar een guesthouse gezocht. Tuben de dag activiteit van de volgende 3 dagen. Hoe moet ik dit nou is netjes uitleggen. Eerst wouden we eigenlijk niet gaan of beter we zatten in twijfel omdat er de dag dat wij waren aangekomen iemand was gestorven namelijk de 19 van dit jaar, dat is ongeveer zo’n 1 per week dat maakt je wel redelijk bang. Maar toch gingen we met zijn alle tuben. Tube halen en gaan met die banaan. Van bar naar bar op een rivier. Elke rivier heeft zo’n zijn eigen atracties: Slingers, glijbanen, duikplanken, kabelbanen. Alles was gericht naar het water. Veel drank. Buckets en bier. Volgens mij had ik al uitgelegd wat een bucket was maar ik zal het nog maar keer doen. Bucket is een kleine emmer met sterke drank en soft drink (sprite, cola, fanta). En dat gaat hard en al die gratis shotjes die je krijgt. Op ten duur sla je ze gewoon af omdat je niet nog meer wil drinken.
Hier nog even het stukje wat in je lonely planet staat over tuben
Tubing: Vang Vieng’s biggest attraction involves hiring an inner tube from the cartel by the old market, who will take you 3 km upriver and leave you to drift back in your own time. The trip can take two or more hours depending on the river conditions and how many of the makeshift bars you stop at en route! At least one person a year loses their life to the river (Het zijn er nu al 19). –usually because of too many “happy shakes”, reefer and beer. Make sure it’s not you.
Duidelijk toch, kon na 3 dagen nog steeds niet begrijpen hoe het mogelijk is dat je daar dood kan gaan. Maar als je misschien happy shakes op hebt wel! Geen idee, Geef mij maar gewoon alcohol.
Ik vind het wel hier een mooie update voor loas dacht ik zomaar, over 5 dagen zit ik alweer in cambodja.
Liefs Garion
zoals beloofd: Thailand
Het is de volgende dag, tijd voor thailand.
Bangkok Airport! ik was wel even redelijk in shock toen ik daar aan kwam. staat er in de lonely planet dat ze daar best goed engels spreken. Nou, dat mogen ze der ook wel uithalen! of het ligt aan mij dat kan het natuurlijk ook zijn. Na ongeveer 1 uur zoeken hadden we dan eindelijk de Time-treintabel naar Suratani (Koh Pha Ngan!)
Kwamen we aan bij onze nacht trein zeggen ze van, Jaaa de trein is vol der zijn geen kaartjes meer, ik dacht niet moet je me niet boos gaan maken. de nachtrein vertrok om 22:50! En om 22:48 hebben we het nog 1 keer geprobeerd om kaarten te kopen en dan wel kaarten hebben he. Je ziet maar hoe je voor de gek wordt gehouden en je kan het ook gewoon allemaal zien in iemand zijn ogen of het de waarheid is of niet.
3 nachten Koh Pha Ngan zal ik niet zo heel snel meer vergeten. Rond rijden op een scootertje die makkelijk de 120 haalt. En om zo'n ding te huren heb je niet eens een rijbewijs nodig hoe raar is dat!?
Koh Pha Ngang! is echt een groot feest eiland, niet dat ik dat heel vervelend vind. maar je maakt hier wel zeker wat bizarre dingen mee. De avond voor de Super Full Moon Party gingen we ook uit. normaal gezien gingen we gewoon naar het strand maar blijkbaar ging iedereen naar zo'n Jungle Party. dus wij hoppa met 10 nederlanders in een taxi en gaan met die banaan na ongeveer 25 minuten waren we der dan midden in de jungle! te bizar gewoon dat het dak er helemaal af gaat daar. Wat ik nu ga zeggen sloeg echt alles. Der liep serieus gewoon een schorpioen over de dansvloer. Hoe bizar is dat wel niet! Whaaaaa, ik zie het weer voor me.
Toen wij eenmal terug gingen, was er niet echt plaats meer voor ons in de Taxi, Plaats moet gemaakt worden hier in Thailand! Geen plaats in de taxi wel plaats OP de taxi! En jahoor daar zat je dan op het dak van een Taxi!
Ik weet dat het verhaal alweer een beetje lang begint te worden maar ik moet nog even wat kwijt over de full moon party en over de terug reis naar het vaste land.
Buckets, Buckets, Buckets ---> Full Moon Party
Buckets je kan ze overal kopen! En geloof me als je 1/3 eet van wat je normaal thuis eet, gaat het allemaal veel sneller met de alcohol. En dan is het ook nog is zo goedkoop dat is allemaal niet zo'n goeie combinatie. Maar het dak ging er af, het hele strand gaat los. sta je daar lekker te hossen met je bucket tot de volgende ochtend 12 uur, Genieten noem ik dat. Wat ook wel heel raar is, midden in het strand heb je een soort van sleeping area, het is ongeveer 40 m2 en daar kan je gaan liggen als je niks meer kan en geloof me daar lagen nog best veel mensen gedurende de avond/nacht/ochtend!
De dag na de full moon hebben we dan ook niet echt veel meer uitgehaald, beetje gerelaxt. De volgende dag wil natuurlijk iedereen het eiland verlaten. Nouja daar krijg je het weer. In thailand word er wel plaats voor gemaakt. Als je zou zeggen dat er in nederland maximaal 400 op 1 boot mogen, in thailand gaat op percies de zelfde boot gewoon een man of 1200, En dat zit er wel redelijk vol uit als ze dat doen. Op FB staan wat foto's ik ga zo proberen te uploaden maar denk niet echt dat dat een succes gaat worden
Hopelijk vinden jullie het weer een prachtig verhaal. Ik hou jullie op de hoogte
Nog even vertellen wat ik ga doen, Wij gaan nu ongeveer 20 uur in de bus zitten om naar
ChiangMai te gaan om wat mooie tempes te spotten en om een jungle trek te doen van ongeveer 3 nachten maar dat laat ik allemaal wel weten.
Liefs Garion
Het aftellen mag beginnen!
De tijd gaat te snel, veel te snel!
En het is alweer zo lang geleden dat ik iets op mijn blog heb gezet, dus hierbij een mooi verhaal waar ik hopelijk weer veel mensen gelukkig mee maak.
Als eerste wil ik zeggen dat de lach nog elke dag op mijn gezicht staat en dat ik me op en top voel.
Tijd voor wat informatie wat ik nou allemaal aan het doen ben. ongeveer 1 week ben ik vertrokken uit australie, na 3,5 maand australie vond ik het wel goed geweest. Volgens mij was ik bij Fraiser gebleven. Ofja eigenlijk na Fraiser, nu moet ik toch weer even goed na denken. het komt alweer helemaal omhoog, Na fraiser kwam Town of 1770!
En alsjeblief wat een dorpje is dat. Wij heerlijk bladeren in onze lonely planet. En wilt iemand raden hoeveel mensen daar wonen? Te laaat! het zijn er wel 56! Noujaaaaaaaa, wat een paradijs voor backpackers. haha! Daar zijn we nog 3 andere nederlanders tegen gekomen die wel wisten wat ze gingen doen altijd fijn als je zelf geen plan hebt. En het plan van hun was Camervon National Park, 400 km land inwaarts! Tjaaa je moet wat overhebben om wat moois te zien. Wij de volgende dag in onze van. 400 km voor national park hoe gek kan je zijn he? Als zeg ik eerlijk dat dit misschien wel het mooiste National Park is waar ik ben geweest in Australie.
Maar dat allemaal even terzijde anders krijg je zo'n 5 pagina's lang lul verhaal waar je bij denkt na 5 minuten hier heb ik helemaal geen tijd voor!
Na het NP kwam Airlie beach waar wij een zeiltrip hebben gedaan van 3 dagen rond de Withsundays. aaaaaaaaaaaaaah, ik ben verliefd geworden op die stranden daar. En ik heb krabjes gezien voor het leven. Als je het even voor je wilt zien moet je even denken aan een veldslag met 25 duizend man en dan heb je een vliegtuig om er overheen te vliegen! Zie je het al voor je? Gelukkig
Owja, wildkamperen in een woonwijk in airlie beach is ook niet zo'n goed ideee, beetje jammer dat we daar dan een boete voor hebben gekregen. gelukkig kan je altijd een aanklacht indienen en dat hebben wij zeker gedaan want onze portomonee kon dat bedrag namelijk niet aan (200 dollar). En ongeveer 3 dagen geleden kreeg ik een mailtje dat de boete was ingetrokken. altijd fijn om te lezen zeg ik maar!
Op weg naar cairns (slecht weer bluuuuuuh!) daar kan je wel een feestje bouwen. en dat hebben wij zeker gedaan op koninginnedag en koninginnenacht! met 60 nederlands in een kroeg dat voelde gewoon of ik weer thuis was hoor! De tijd gaat zo snel, veel te snel! dit is al de 2de keer dat ik het zeg.
Morgen krijgen jullie het verhaal van thailand, ik heb namelijk al wat rare dingen mee gemaakt de laatste 5 dagen hier.
Geniet er van!
Tot over 50 dagen! het aftellen is begonnen ):
Liefs
De tijd gaat snel
HET WERKEN IS AFGELOPEN(:
Tjaa, voor je het weet zit je alweer in je gehuurde campervan met 3 nederlands. En deze roadtrip begon in Brisbane, en die eindigd in Cairns. Tjaa, en de eerste week van de 3 zit er alweer op.
Eenmaal aangekomen in Brisbane, wouden we eigenlijk al vrij snel weg omdat we toch niet echt wisten wat we nog moesten doen in Brisbane. Binnen 3 uur waren we alweer uit Brisbane. Met onze eigen Space Ship. Eerst voor een paar dagen naar beneden en dan, Hoppa naar Cairns.
Byron onze eerste stop. Muhahaha. na ongeveer 6 weken geen feest, Moest ik er toch weer aan geloven. En het mooiste van dit alles is dat we aankwamen in het hostel waar we wouden gaan slapen. En jahoor dat hostel zat vol. gelukkig kende een reisgenootje van mij de 2 meiden van de receptie. En jahoor, 3 nachten gratis geslapen. Niet verkeerd toch!
Nadat we byron even flink op zijn kop hebben gezet zijn we lekker verder gereden naar Surfers Paradise, Noosa. Waar we ons weer heerlijk hebben vermaakt.
En het is alweer 3 dagen geleden dat ik aankwam in Rainbow beach. Voor de Fraiser Island trip. En als ik het nou gewoon even neutraal mag zeggen. Ja, Fraiser was wel oke!. BAMAMAMAMAMAMAMAMA. Geweldig. hahaa, meer gaa ik er niet overzeggen.
Dit vind ik wel weer een hele mooie update. En voordat ik vergeet. Ik heb de datum van mijn terugreis naar nederland veranderd. En ik ga jullie heerlijk in spanning houden door niet te zeggen of ik eerder of later thuis kom.
Liefs Garion
Na reizen komt werken, en na werken komt reizen.
Update!
Het is al best weer een tijdje geleden dat ik iets op mijn blog heb gezet. Als je druk bent, heb je daar allemaal niet zoveel tijd voor. Ik weet ook helemaal niet waar ik ben gebleven, hier beginnen we dan. Ik weet niet of ik verteld heb over mijn zeiltrip van Sydney naar Brisbane. Ik denk het wel volgens mij alleen maar het eerste gedeelte tot New Castle!
Nadat we flink hebben genoten van het lekkere eten, wat ik daar heb gekregen. Gingen we eindelijk verder met zeilen wetend dat het heel erg wild ging worden omdat er en storm op opkomst was. We zijn na 4 dagen New Castle (Port Stephens) eindelijk verder gegaan. En we zouden vertrekken om 1 uur in de nacht omdat het, het best zou zijn met de wind/weers omstandigheden. Dit werd 2 uur, 3 uur, Half 4 vertrokken we dan echt, wetend dat de golven rond de 3 meter zouden zijn en dat we windstoten tot 70 km/h konden verwachten. Het zeilen naar de ocean ging allemaal nog heel normaal. Maar toen we eenmaal op de ocean kwamen ging het er allemaal wat minder vrolijk aan toen. Onze schipper is een alcoholist, dus hij was al niet zo vrolijk. Nooit had hij dit gedaan met mensen die deze boot nog nooit hadden bevaren.
45 uur lang, 2 uur op 2 uur af, 2 uur op 2 uur af! En soms dan denk je van waar ben ik aan begonnen als je die golven ziet. Je hebt heel de tijd mensen op je heen en dan zit je daar opeens alleen op het dek, terwijl iedereen ligt te slapen. Maar gelukkig op dat moment, ik weet niet hoe ik dit moet omschrijven. Op dat moment dat je even alleen voelt komen de dolfijnen aanzetten. Dan heb ik het niet over 1 dolfijn, en ook geen 2. Dan heb ik het over 20 a 30 dolfijnen rond je boot! Zelfs bij zonsopgang komen ze je vergezellen. Wat een mooi moment is dat. En dat gevoel ook gewoon dat die dolfijnen gewoon komen (:
Die 2de nacht was toch allemaal wel wat anders, de wind was sterker geworden. En Garion mocht weer samen met bob gaan zeilen. Bob was naar beneden gegaan om even te gaan liggen omdat het wel goed ging. De schipper greg had me nog zo gewaarschuwd voor de grote golven die je kunnen inhalen en je mee naar beneden kunnen nemen. Als je voor de wind gaat op de ocean met zo'n boot ben je eigenlijk gewoon een grote surfplank. Zo werd het mij beetje uitgelegd. Je moest uitkijken voor de golven die je inhalen. Op een bepaald moment was ik rustig aan het zeilen. Oke, sorry. Je kan het niet rustig noemen maar op dat moment. keek ik achter me, en ik zag een golf. Nog nooit, Nog nooit heb ik zo'n golf in mijn leven gezien. En die sloeg in op onze boot! Whoe, wat een moment was dat ik had even de gedachten van nu ben ik er geweest. Ik kan het gewoon beetje moeilijk vertellen zo hopelijk zien jullie beetje voor je wat er gebeurde. En dit was niet alles.
Als je 2 uur mag rusten dan heb je dus je eigen bunk (Bed) en die zit dus vast met lijnen waarmee je jezelf tegen de zijkant van de boot kan persen zodat je niet heel de tijd heen en weer vliegt in de boot zelf. Dus als je 2 uur mag gaan slapen ga je op je bunk liggen. Blijf je maar aan die lijnen trekken tot je gewoon helemaal vast zit geperst tussen je eigen bunk en de zijkant van de boot.
Dat waren wel beetje de hoogte punten van mijn zeiltrip. Dat was echt de mooiste ervaring die ik tot nu toe heb meegemaakt. Gewoon de spanning en sensatie. Zeilen op de ocean, in Australie van Sydney naar Brisbane! Aah, We gaan verder, want zoals deze titel weergeeft is het tijd om te werken. Want naar reizen komt werken en naar werken komt reizen. Waar ben ik beland? Ik ben beland in Caboolture, Aardbeien, Aardbeien en Aardbeien. Het seizoen is gekomen om ze te planten. Miljoenen moeten er worden geplant. En dat moet ik doen. Voor elke 1000 plantjes die je doet krijg je gemiddeld ongeveer 35 a 45 euro. Ik zou het in Nederland nooit doen. Als je in Nederland vraagt wat voor werk het is. Dan is het werk voor de polen. Wat een kut werk is het. En vooral de eerste 3 dagen. Ik begin er nu wel aardig plezier in te krijgen. Maar dat komt misschien ook wel omdat je soort van battles krijgt tussen verschillende groepen. En deze battles gaan tussen (top 3) (:
- 1. Het Vreemdelingen Legion
- 2. De chinese Tijgers
- 3. Dutch Machines
3 x raden in welke groep ik zit. Nou dat lijkt me niet zo heel moelijk. De laatste 3 dagen hebben wij dan ook explosief van hun gewonnen. Wat natuurlijk atlijd goed voelt. Mijn eerste dag was misschien wel de mooiste van allemaal. Na 3 uur werken liepen wij al gelijk met de normale werkers. Haha. Ik mag het allemaal wel. En het betaald helemaal niet zo slecht. Laat mij dit maar even doen tot april. Zo denk ik er nu over. Maar voor je het weet ben ik het kots beu. We zullen het zien.
Ik vind dit wel weer even een heel mooie verhaal voor dit moment. Ik hou jullie snel weer op de hoogte hoe het staat met de battles. En met dit mooie leven.
Liefs Garion,
Dit mag ik natuurlijk niet vergeten, ik heb een vast addres voor de volgende 4 weken:
Koppendrive 33-37
4512 Wamuran
Queensland
Australia
Ps. sorry voor alle spelfouten ik heb geen tijd om het te verbeteren.
Dit word een klein Verhaaltje
Ik ben geen backpacker meer.
Ik ben niet arm op dit moment.
Ik ben vandaag nog helemaal niet in Brisbane
Vandaag zou ik in brisbane moeten zijn om om 1 uur in de trein te zitten naar de Strawberry Farm, Jammer genoeg heb ik dat dus niet gehaald, muhahhaa! Het zeilen gaat allemaal wat minder snel dan verwacht, niet dat ik dat ik dat erg vind. Want ik geniet hier op en top, Het lijkt wel thuis maar dan op een boot! ik kan eten wat ik wil, ik kan doen en laten wat ik wil. Gisteren voor het eerst uiteten geweest in mijn hele trip. Weetje waar, bij het beste steak restaurant in Australie. En weetje hoe groot die steak was ongeveer 450 gram. En hij was lekker, Sorry pa! Die van jou zijn lekker, Maar die ik gisteren heb gegeten overtreft echt alles. Echt aaaah, ik zie hem weer op het bordje liggen, om opgegeten te worden. Owja, gisteren ben ik ook nog met onze Schipper van 63 in een of andere Lingerie bar terrecht gekomen. Whahaha, Maar dat even allemaal terzijde.
Normaal gezien zouden we zaterdag langs de gold coast varen. En zondag aankomen in Brisbane. Jammer genoeg mag de strawberry farm vrouw mij niet meer, omdat ik normaal gezien vandaag zou moeten beginnen. dus hopelijk kan ik daar nog wel werken maar dat moeten we even zien. En Anders moeten we wat anders vinden. We zien het allemaal wel, ik ga weer heerlijk verder genieten.
x-Jodokus
Back in Australia, Geluk? Gelukkig? Wat komt daarna?
Dit moet het beste verhaaltje worden van mijn hele reis. Dus Be prepared,
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA, WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA, WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA, WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!
Dit begint wel lekker toch. Ik heb eigenlijk niet meer zoveel te vertellen over nieuw-zeeland. Toen we terug liftend ging van Kaikoura naar Christchurch werden we na 1 uur eindelijk een keer opgehaald, ongeveer 500 meter vanaf ons hostel vandaag. En wat voor iemand? Die gast is zo geweldig. Het was beetje Bob Marley maar dan met ADHD. Krijgen jullie hier een beeld bij?. Die trip was gewoon geweldig, Dolfijnen gespot, Haaien gespot, Zeehonden gespot en wilde appels gegeten. Als klapper op de vuurpijl werden we 182 KM verder (Christchurch) Gewoon voor de deur van ons hostel afgezet. Heerlijk,
Ik kan gewoon eigenlijk helemaal niet wachten met het vertellen wat ik hier in sydney allemaal voor offers heb gekregen. Terug naar Christchurch, Mijn laatste dag. Christchurch is gewoon geen Christchurch meer. Het lijkt beetje op een stad waar vorig jaar oorlog is geweest en wat nog 20 jaar duurt tot de stad er weer normaal uit zal zien. En dan hoor je verhalen, zoals: De dag na de aardbeving was er een brand in de binnenstad. En je kon de geur van de verbranden lichamen door de hele stad ruiken. Genoeg stop dit is helemaal niet leuk.
Ik kwam 7 Maart aan in sydney om een uur of 9 denk ik ongeveer. Wetend dat ik met 3 uur slaap heel de dag moest zoeken naar werk en hoe ik mezelf in brisbane zou krijgen, Ik begon maar gewoon te reageren op (www.gumtree.au) dat is zeg maar een soort van Marktplaats in australie waar je werk op kunt vinden en waar je ook rideshares op kan vinden.
Ik had gereageerd op een een post van dat iemand die een nieuwe zeiljacht van 40 ft moest afleveren in Sydney. Toen ik dat las werd ik eigenlijk al blij, Ik direct reageren en binnen 10 minuten kreeg ik al reactie terug. Ik heb hem gisteren ontmoet en wat een kerel is dat zeg. Ik heb er nu al zin in. Dus morgen avond zit ik op een zeilboot naar Brisbane, alles word betaald voor mij. De laatste nacht slaap ik volgens mij zelfs in een hotel. Whoop Whoop(:
Toen ik die reactie had gehad dacht ik gewoon van nu ga ik even lunchen even van het idee genieten dat ik misschien gewoon ga zeilen van Sydney naar Brisbane via de Goldcoast. Toen ik terug was werd ik geroepen om naar Workdesk te komen van Work&Travel waar mij werd gevraagd of ik wou gaan werken op verschillende Race Courts in Sydney. Het helpen opbouwen van Future Music, En het helpen bouwen van de stage van Taylor swift. ik heb net 2 dagen gehad maar daar maak ik even een apart verhaaltje over want dat gaat echt nergens over.
Ik vroeg of der ook nog werk was rond Brisbane, En jahoor Lucky me, de volgende dag was de deadline. En wat voor werk ga ik doen? ik ga aardbeienplantjes planten voor 6 weken 1 uur boven Brisbane samen met Monique Burger. En ook gewoon 1 dag na dat ik aankom van mijn zeiltrip.
Ik vind het wel weer goed geweest voor vandaag, ik moet over 1 uur alweer werken (stom stom stom) Ik heb een dag en nacht shift achter elkaar dus ik moet werken tot en met 5 uur morgen ochtend. Wetend dat ik geen hostel heb (alles zit vol en ik heb geen geld voor een hotel) dus vanavond ga ik de Zwerfers joinen op Sydney Central Station. Haha, Heerlijk dit leven toch!?
Ik zeg jullie gedag. En mijn naam is Garion, Sorry Again what's your name?. Im Garion, What? Ja ik ben Garion en ik weet mijn naam is moelijk maar hier snappen ze der helemaal niks van.
Cheerz
